Σφουγγάριζε το πάτωμα κάνοντας πίσω βήματα και κινώντας την σφουγγαρίστρα ζιγκ ζαγκ, ζωγράφιζε έναν πίνακα στο πάτωμα εκείνη την στιγμή, μα δεν το καταλάβαινε. Ύστερα πήρε το πανάκι, σκούπισε ανεμικά τα βιβλία και την πρόσοψη της βιβλιοθήκης του συζύγου, πηγαίνοντας το χέρι της δεξιά κι αριστερά με φόρα σαν να αποχαιρετούσε κάποιον πολύ σημαντικό για […]

Θέλω να ξυπνήσω ενα πρωί και απο το ράδιο ν’ακούσω τις ειδήσεις με τη φωνή του Παπαγιαννόπουλου. Να τον ακούσω να λέει πως η ανθρωπότητα δεν έχει ανάγκη απο ημιαυτόματα ή αυτόματα ντουφέκια, περίστροφα, πυραύλους, μαχητικά αεροσκάφη και άρματα μάχης. Πως αυτά που ηδη υπάρχουν είναι άχρηστα και θα τα χρησιμοποιήσουμε τις απόκριες αντί για […]

Ήταν όνειρο. Διέσχισα την παραλία που άνοιγε ανάμεσα στα χρυσά βράχια, παραμέρισα τους νωχελικούς ανθρώπους – περιστέρια κι έφτασα στη σπηλιά. Σε βρήκα μέσα, σου είπα, «μη γράψεις στη γραφομηχανή, θα κάνεις θόρυβο, θα ενοχλήσεις τους ανθρώπους – περιστέρια κι η παραλία με τα βράχια θα χαθούν. Γράψε στο χέρι». (Ακούγονται ρυθμικές φωνές: «Να πεθάνει […]